دار قالی نمایش نقشهایی در خود دارد که از دل آن بیرون کشیده میشوند. نمایش بازگویی آن چیزی است که این نقشها، این برشهای کاغذی، از سر گذراندهاند. تار و پود این فرش را عروسکگردانان در یافتن و به سخن آوردنِ نقشها میبافند و میبافند. این بافتن و شکافتنِ مدام جلوهٔ حیرتانگیزی به بازگویی داستانهای نسبتاً آشنای تراژدیهای هملت و مکبث داده است که البته انتزاعی کامل از این داستانهاست. فرم اجرا علاوه بر این که تعبیر تازهای از این داستانهاست، منطق و جریانی دارد خاص خودش- بالا و پائین، و بیرون و درون این دار قالی که در تجربهٔ تماشا تخیّل بیننده را درگیر خود میکنند..
یه اجرا کاملا نو و جالب. بسیار پیشنهاد میکنم ببینید.
سلام
نمایشی بر اساس هملت و مکبث تیغ دو لبه است؛ آشنایی با قصه ممکن است کاهش جذابیت به همراه آورد ولی از دیگر سو فرم عروسکی و قاب با تار و پود کشسان ،اشتیاق دیدن روایت دوباره ، آنهم از نوع ترکیبی را بر می انگیخت به این جهت ارزش یکبار دیدن را دارد خاصه آنکه صدای دلنشین خانمها دامغانی و صبری و بازی بادقت و از جان و دل هر دو بازیگر تحسین بر انگیز بود.