نمایش›نوای اسرار آمیز

چقدر کیف کردم از دیدن این نمایش

"نوای اسرارآمیز" رو قبلا بارها خوانده بودم و همیشه هم ازش لذت برده بودم. اونقدر این نمایشنامه رو دوست داشتم که با کمی ترس و لرز برای دیدن اجراش رفتم چون می ترسیدم که تصوراتم رو به هم بریزه. ولی این اجرا اونقدر خوب بود که دوباره عاشقش شدم.
نکته جالب اینه که من قبلا حسهای تلخ نمایشنامه رو گرفته بودم، اما اصلا متوجه بار طنزش نشده بودم. دیدن این اجرا به من کمک کرد که این وجه نمایشنامه رو هم ببینم و این لذت مضاعفی بهم بخشید؛ و در عین حال بوضوح به من ثابت کرد که از یک متن یکسان چقدر برداشتهای متفاوت میتونه وجود داشته باشه.
بازی هر دو بازیگر خیلی خوب بود و بخصوص رفتار عجیب و غریب ابل زنورکو عالی در اومده بود.
صحنه شروع نمایش هم ایده خیلی خوبی داشت.

ممنون که اینقدر خوب بودید.  :-)

نوایی غریب اما آشنا!
مفهومی ساده اما در عین حال هزارتویی پرپیچ و خم!
نقطه قوت این نمایش، بیش از بازی خوب بازیگران، طراحی صحنه مناسب و کارگردانی خوب اثر، نمایشنامه قوی اریک امانوئل اشمیت است. متنی قوی، جملاتی تامل برانگیز و فراز و فرودهایی به موقع. پس از هر بار افت داستان، این سوال پیش می‌آید که حال چگونه نمایش به پیش خواهد رفت و همان موقع با پرده برداشتن از موضوعی جدید، نویسنده داستان را به اوج برمیگرداند و مخاطب نیز دوباره با دقت به صحنه چشم میدوزد تا شاهد چگونگی درگیری شخصیت ها با چالش جدید باشد.
استفاده از موسیقی در این اثر بسیار کم و کوتاه است، در حالیکه می تواند نقش بسیار پررنگی در رساندن برخی عواطف و احساسات بازیگران در نقاط عطف داستان ایفا کند.
با تماشای این نمایش، با اثری تحسین برانگیز از اریک امانوئل اشمیت و اجرایی قابل قبول و جذاب روبرو خواهید شد.