نمایش›ریچارد سوم اجرا نمی‌شود

با سلام و احترام
از پله های مارپیچ چهارسو تا سالن انتظار یک حس بی تفاوتی عجیبی تمام وجودم رو گرفته بود بی تفاوتی به خودم به پول به روزگار و....
ساعت از هشت گذشته بود و هنوز سردر گم شماره صندلی دار ها در صف انتظار بودند
روز سخت و پر کاری داشتم و تاخیر مثل همیشه کلافه ام میکرد سالن گرم مملو از تماشاچی
اجرا با یک آوا شروع شد و بازیگری که تمام قد وقف صحنه شده بود هر چه کار جلو می‌رفت آرزو میکردم تمام نشود هر چه زمان میگذشت
از خدا میخواستم تا ابد سر این صحنه بمانم
آنقدر متن فوق العاده بود و بی حد و حساب اجرا درجه یک که بی اختیار از کنار چشمم اشک شوق بر گونه سر میخورد
حس و حالم را نمی‌دانستم
و ........
فقط میتونم بگم به احترام یک اجرای این چنینی میشود ساعتها دست زد و ایستاد
دست مریزاد