نمایش›یادگار

شاید بهتر بود این اجرا تبدیل به نمایش نامه خوانی میشد . دلم رو برای یه مونولوگ درست و حسابی دیگه از نسیم ادبی صابون زده بودم , اما اصلا شبی نبود که انتظار داشتم .
من نمایش زیگموند جناب کورش نیا رو خیلی دوست داشتم , اما این نمایش هیچ ربطی به اون کارگردان نداشت , نسیم ادبی هم که همیشه برای من یکی از مونولوگ گوهای قهار بوده اصلا اون بازیگر همیشگی نبود , البته بضاعت داستان و طراحی هم در همین حد بود ولی حتی نزدیک اجراش تو خونین زار یا معرکه در معرکه اش هم نشد .
کلا کار در نیومده بود . خانم ادبی لباس زیبایی داشت که خیلی بی ربط به نمایش بود , با وجود زمان کم نمایش اما ریتم داستان کند بود و یه جورایی خسته کننده میشد . نورپردازی یا اون افکت های پرده نمایش هم کمکی به جذابیت اثر نکرد , خلاصه که این نمایش رو با چشمان بسته هم میشد گوش کرد و همین قدر ازش بهره برد .
در مجموع با اینکه این اجرا سلیقه من نبود اما همچنان امیدوار به دیدن کارهای زیبا در آینده از جناب کورش نیا و خانم ادبی عزیز می مونم .