در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده ایم
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:17:33
امکان خرید پایان یافته
۲۷ آذر تا ۲۱ دی ۱۴۰۲
۱۸:۳۰  |  ۱ ساعت و ۵ دقیقه
بها: ۱۰۰,۰۰۰ تومان
داستان دختر خدمتکاری که بعد از مرگ پدر و مادرش به چشم صاحبکارش می آید، اما...

- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۵ سال خودداری نمایید.

دسته‌بندی
بزرگسال

اخبار

›› آغاز میزبانی خانه هنرمندان از نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده ایم» به کارگردانی مجتبی جدی

مکان

خیابان آیت اله طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی (فرصت سابق)، باغ هنر، خانه‌ی هنرمندان ایران، تماشاخانه استاد عزت‌اله انتظامی
تلفن:  ۸۸۳۱۰۴۵۷، ۸۸۳۱۰۴۵۸

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
متن و اجرا رو _با در نظر گرفتن محدودیت ها_ خیلی دوست داشتم
میزانسن ها و استفاده از آکسسوار هوشمندانه و در راستای ساختار اپیزودیک و اطلاعات دهی پازل‌وار نمایشنامه بود
بعضی از بازیها خیلی خوب نبود که چندان خللی در کل کار ایجاد نکرد
و سورپرایز بزرگ نمایش برای من بازی پوریا شکیبایی _که تا به حال چیزی ازش ندیده بودم_ بود
ممنونم
دوستش داشتم.
اگر نوشته آقای کیانی نبود از دستم در میرفت!
بازی ها به اندازه و در خیلی از مقاطع خیره کننده بود، به جز دو لحظه که دیالوگ به رستی ادا نشد یا تپق بود نمیدانم!
دختر کوچکتر و عینکی مشکل بیان داشت.
ای کاش سالنی مناسب این اجرا در اختیار گروه قرار گیرد، این سالن برای این اجرا کوچک بود. ردیف یک بودم و خیلی دیر از حضور ماینتور دوم باخبر شدم!
نمایش قابل اعتنایی بود، صاحب اثر درک درستی از متن داشت و اجرای درحد انتظار ارائه داد، حرفی کاه باید را انتقال میداد.
اجرا خوب بود چون نه انقدر سطحی بود که ادم را درگیر نکند نه آنقدر پیچیده که مخاطب دریافتی نداشته باشد، هرمخاطبی بر هر سطح دانش و سوادی میتوانست اکثر چیزی که باید را دریافت کند، با دقت بیشتر و جزئی نگر بودن البته میشد دریافت های بیشتر ... دیدن ادامه ›› نیز داشت.
البته من اگر جای صاحب اثر بودم خشن تر و بی تعارف تر میساختم، احتمالا کمتر دیده میشد و شاید اصلا مجوز نمیگرفت! اما متن جای اجرای جسورانه تر رو داشت.
چیزی از پیش نمایش نگرفتم.
بازی ها شخصیت های اصلی کنار طراحی صحنه و نور نقاط قوت بود.
نمایش امشب منو غرق کرد تو عمق زجرهایی که از مردها کشیدم تو سی سال و اندی از عمرم
مردها!!! موجودات بی رحمی که رسالت آفریده شدنشون فقط زجر دادنِ، زجر دادن زنهای اطرافشون. یا با بودن های اجباریشون یا با نبودن های خودخواهانه شون ...