منم مذهبیم D-: ولی چنین پیش شرطی به نظرم یه نقطه ضعفه. یعنی من میگم اثر هنری اونه که حتی اگر با ایدئولوژیش مخالفی ازش لذت ببری.

واللا من اینجوریم که از پروپاگاندا هم اگه صادقانه(البته این کم پیش میاد) و هنرمندانه باشه لذت میبرم، فقط تنها دلیلی که ممکنه نرم ببینم همینه که از اون طرز فکر حمایت نکرده باشم.
شما مثلن مستندهایی که آلمان در زمان هیتلر ساخته رو در نظر بگیر که کارگردانش یه خانم معروفی هم هست که بعد هم با هیتلر ازدواج کرد یا برعکس مثلن فیلم فهرست شیندلر با اون موسیقی جان ویلیامز. حالا گیریم که مطمئن باشی هیتلر جنایتکاره و هولوکاست هم دروغه، اما هنر این فیلم ها در همینه که با این حال تحت تأثیرت قرار میدن، البته قطعن به اندازه ی کسی که اعتقاد داره به مضمون فیلم ازش لذت نمیبری ولی به هر حال تحسین میکنی هنرش رو.

من فکر میکنم مهمترین مطلب تو هنر صداقته، اگر هنرمند حرفی رو صادقانه و از دل بزنه حتمن بر دل میشینه ولو اینکه غلط باشه. در واقع درستی یا غلطی محتوا اهمیتی نداره، مهم صادقانه بودنشه.