((اینجا هیچ کس بر اساس خودش نیست))

"بر اساس دوشس ملفی" ، نمایش غافلگیرکننده ، فاخر و رعب آوری است. فضای گوتیک متن قرن هفدهمی با تکنیک های اجرایی معاصر به زیبایی و ظرافت در هم آمیخته می شود.
این نمایشنامه بر اساس واقعه ی تاریخی زندگی زن اشراف زاده ی ایتالیایی نگاشته شده و از جهان تیره، پرقساوت انسان های فاسد و شریر و پرتزویر سخن می گوید... قدرت فاسد،ریاکاری مذهبی، شهوت بی پایان و انحراف میل به محارم و سو استفاده از قدرت و ناامنی دامنگیر از سایه ی جاسوس های نظاره گر و...از مضامین دوشس ملفی هستند..در طول نمایش، بیشتر بازیگران به طرز وسواس گونه ای حشراتی(پشه و مگس های)فرضی را،از خود دور می دارند.اکثرا لباس هایشان فارق از منسب هایشان سوراخ شده و گویی رو به پوسیدگی گذاشته است..این طراحی شاید استعاره ای از فساد و زوال آدم ها در محیط فاسدشده از دروغ ، حرص ،خشم و کینه باشد که متعفن و رو به نابودی است..
در عین حال یکی از بن مایه های اصلی دوشس ملفی،با انگاره های امروزی، نمایاندن قدرت اراده و میل آزاد زنانه و تقابل (البته مرگبار و تراژیکش) با مردسالاری تاریخی و آموزه های شوم، مزور و مرگ آفرین آن می باشد.
جووانا دآراگونا، میراث دار ثروت شوهر مرده اش می شود. دل به مباشر خود،آنتونیا می بندد ... دیدن ادامه ›› به پیشنهاد خودش مخفیانه با او ازدواج می کند .برادرانش این وصلت را مانع دستیابی به ثروت عظیم خواهرشان می دانند.. بنابراین چون گرگ های درنده در پوست انسان به جنایت دست می زنند.
جووانا اهل کتاب و دانایی است.کتاب سافو و دانته و دکامرون بوکاچیو و...می خواند. سافو شاعر زن یونان باستان است که در اشعارش از خصوصی ترین احساسات نوشته ... چنین رفتار و تصمیمی از سوی دوشس برای برادران فاسدش تحمل ناپذیر است.
نغمه ثمینی و رضایی راد در بروشور نمایش دو هدف را در بازخوانی جدید از این نمایشنامه برشمرده اند 1:افزودن سبک تئاتر اپیک برشت به جنبه های روایی این اثر و 2: گسترش محتوی شقاوت بار آرتویی به جنبه های اجرایی...
استراتژی ها در طراحی این نمایش بعضا مینیمال و متحورانه و در عین حال باشکوه و عظمت است. میزانسن ها، طراحی های نور ، طراحی حرکات ، بازیگیری از بازیگران همگی در تضاد هماهنگ و ارگانیکی با متن رنسانسی دوران شکسپیری قرار می گیرد . موسیقی هوشمندانه با سازبندی موسیقی راک(گیتارالکترونیک، درامز و..) خشونت و سردی و فضای روحی این آدم ها را به نوعی تداعی می کند.
اما در عین حال محتوی شقاوت بار آرتویی جز در چند صحنه (صحنه پرشکوه و تکان دهنده ی دیوانه گان و قتل آیینی جووانا ) تسری نیافته است ...در حالیکه امکان استخراج محتویی مرتبط با بدن و بازی کارکترهایی مانند فردیناند ، جولیا و بوزولا به دلیل امکانات شخصیتی و ذهنی شان، بسیار وسیع تر به نظر می رسید. اتمسفر نمایش در پایان ماخولیای متکثر و آشوب مرگ است . فرشته ی عدالت سرنگون شده و شقاوت و تیرگی جای شفقت و عشق را می گیرد. دلیو ،راوی یا تاریخ دان یا پیشگو ، زنده می ماند تا این روایت را به آینده ی تاریخ حکایت کند و این روایت ظاهرا همچنان ادامه دارد!
***
باتوجه به وضعیت غیراستاندارد صندلی های سالن ، اجرای سه ساعت ونیمی "بدون آنتراکت" با کدام هدف صورت می گیرد؟... گیریم بازنویسی متن نمایشنامه و ایجاز میسر در محتوی آن در همین مدت زمان برنامه ریزی شده باشد!شخصا فکر می کنم تنفس در نمایش های طولانی مدت باعث تمرکز بیشتر بر صحنه ها‌و تعمیق در محتوی بصری و مضمونی آن خواهد بود.