((( حقیقت یابی کثافت خواه )))

سوراخ نمایشی است مهم،قدرتمند با اثرگذاری مهیب... قدرت این نمایش در خلق موقعیت های تمام عیار و باورپذیر است که در ابتدا به طور بطئی و واقعگرایانه حواس مخاطب را به سوی خود جلب می کند و سپس به همین واسطه فرصت غافلگیری گروتسک و احشائی خوفناکی را برایش روی صحنه رقم می زند.
موقعیت این نمایش حول موضوعی شکل می گیرد که مساله بغرنج، بحرانی و تکرارشونده ی جهان معاصراست. قدرت ،خشونت،نابرابری ،ترور و جستجوی حقیقت نامعین...
موضوعیت نمایش از ریشخند پرکثافت ،مضحک و خونباری که ظاهرا از تجسس(محکوم به شکست)نیروهای قهریه و امنیتی برای کشف و ضبط حقیقت و مجازات (احتمالی)خاطیان دارد ، فراروی می کند.
مساله ی هویت و تبعیض و نقش کلیدی اش در خشونت زایی؛ سلسله مراتب قومیتی ، نژادی، شغلی،طبقاتی و..؛ نیروی سلطه قدرت حاکمه که ازخلال ماموریت های محوله، مجوز قانونی پیگیری رانه های بیمارگونه و انحرافی میل سادیستیک، کثافت خواهانه Coprophilia و... خویش را نیز اخذ می کند؛ پیشتازی مدرنیت ابزاری نسبت به بدویت عقب مانده در خشونت ورزی و وحشی گری و عدول از انسانیت یا به عبارت دیگر درهم آمیختگی بربریت و مدرنیت امروز که در فروکاستن کرامت انسانی نقش ... دیدن ادامه ›› دارد و...همه همه مسایلی هستند که در این نمایش قابل ردیابی اند..
*
[توجه : در ادامه این متن به ماجراهای نمایش به خوانش نگارنده، اشاره شده است.]
پلیس ها برای پیدا کردن مظنونین(مظنون) بمب گذاری میدان شهر به طبقه ی پنجم هتلی وارد می شوند.آدم های مورد تفتیش و استنطاق ،مسافرند و شاید تعلق جغرافیایی آن محل را ندارند.پسر جوانی به دنبال برادرش آمده که سرانجام می گوید در بمب گذاری کشته شده..در اتاق کناری عکاس خبرنگاری ساکن است که هنگام وقوع حادثه در محل بوده و در اتاق سوم مردروستایی و عامی به همراه گاوش ساکن است که حیوان اسناد هویتی اش را بلعیده . اتاق آخر هم مخفیگاه کسی است که پلیس ها به دنبالش آمده اند.
پلیس ارشد، موبایل به دست از تمامی مراحل تفتیش اتاق ها و استنطاق از آدم ها عکس می گیرد. گاهی سلفی !!. موبایل در سوراخ، وسیله ای است که از لحاظ کارکردی جایگاه فرادستی نسبت به اسلحه دارد. تحقیرکننده تر و سرکوبگر تر است و اعمال کنترل اش از نوع دیگری است ، سرخوشانه اما مخوف تر و خطرناک تر ... . وقتی عکاس ، فایل عکس هایش را قورت می دهد او را وادار به دفع فایل بلعیده شده می کنند. پلیس ارشد موبایل به دست با رغبت کثافت خواهانه ای از محتوی دفع شده عکاس در سطل عکس می گیرد. تمامی لحظات و کثافات ثبت می شود تا شاید حقیقت فاجعه کشف شود ؟ یا فاجعه ای مهیب تر در شرف وقوع است؟
**
(( آیا گاو؛ متهم یا محکوم ردیف اول است؟ و آیا در نمایش سوراخ ،نگاه زن ستیز وجود دارد؟ ))
گاو از مفیدترین موجودات زمین است که در اعصار و تمدن های مختلف انسان را همراهی کرده است و مفید واقع شده است... در دوران صنعتی اما به دلیل سوءاستفاده انسان از این موجود مفید خصوصا در دامداری های صنعتی ، از گاو به عنوان یکی از متهمین اصلی گرمایش زمین یاد می کنند ! محققین اعلام کرده اند یک گاو سالانه 90کیلو گاز متان از خود دفع می کنند .یک گاو سالانه 4تن گاز گلخانه ای تولید می کند.
*
گاو مرد پیر در نمایش سوراخ در میدان بمب گذاری شده ،رویت شده و حالا در اتاق هتل اش اقامت دارد او برگه هویت صاحبش را بلعیده و پیرمرد به جایی که از او شیر بدوشد برایش در سطل شیر می برد!چیزی که گاو می زاید هویت بلعیده شده ای از بدویت منفعل است یا مقاومت هویت خواه و انتقام جو؟ چیزی که در پایان در می یابیم صلح و آرامش نیست.
آیا گاو در این نمایش مردانه و خشن،زنانگی را تداعی میکند؟
در انتهای نمایش در غوغای درگیری تیراندازی پلیس و بمب گذار و کشته شدن دو جوان (سرکار و پسر جوان) وقتی گاو تا نیمه از پشت از در اتاق هتل خارج می شود، خشونت و آتش هم خاموش می شود و آرامش موقتا باز می گردد.گاو در حال زایمان است. اما موجودی که به دنیا می آورد شبیه به هیولای سیاه کوچکی هم هست...آیا تولد چنین موجودی بدشگون نیست؟ آیا این موجود آخرالزمانی ،خبر وقوع خشونت تازه تر و تغییرشکل یافته و مهیب تری را نمی دهد؟
بدین ترتیب زایش این موجود و تاکید متن بر سوراخ به مثابه دریچه ی هزار توی مادگی/ زنانگی که البته با فضولات و کثافت امتزاج و همنشینی دارد و اساسا این انگاره که زنانگی صرفا مساوی است با قدرت زایندگی ، رویکردی مردسالار ، توهین آمیز و ضد زن نیست؟
دیوار، قاب موبایل یا تابلو هایی که به وسیله ی گلوله(نماد فالیک)سوراخ شده است. گوساله هنگام به دنیا آمدن در مجرا/سوراخ گیر می کند . با تاکید بر مفهوم سوراخ در نمایش به نظر می رسد این تداعی وقوع زنانگی را به سبب گلوله(امر فالیک/نرگی) میسر و محقق می داند بدین معنا وجود امر زنانه در صورت وجود نرگی /امر مردانه میسر است و تحقق می یابد. این نگره واجد رویکرد نابرابر و مذمومی است..
***
به نظرم سوراخ یکی از نمایش های نمونه ای و شاخص در ایجاد آمبیانس و موقعیت منطبق با محتوی نمایشنامه خواهد بود. طراحی صدا در این نمایش بسیار حرفه ای به یادماندنی است.به طور مثال ایجاد اغراق های صوتی مثلا در صدای پنکه سقفی و صدای پس زمینه .... موسیقی ابتدایی بسیار کارکردی و هماهنگ انتخاب شده..
بازی ها قابل باور است خصوصا آتیلا پسیانی که یکی از بهترین بازی هایش را روی صحنه می دیدم. از تماشای این نمایش لذت بردم.