کمدی سخیف و فاقد محتوا.
چهارشنبه ی هفته ی پیش به دعوت همکارم، با دوستم این نمایش رو در سالن تئاتر باران به تماشا نشستم.
به عنوان فردی که به تازگی به تماشای تئاتر علاقه مند شده ام، این اثر رو فاقد ارزش لازم برای صرف وقت و هزینه دیدم.
از ایرادهای اساسی ای که به نظر من وجود داشت می توانم به بی ابا بودن نویسنده از به کار بردن واژه ها و صحنه های رکیک و مستهجن داخل نمایشنامه و سر و صدای زیاد و طولانی بودن بیش از
... دیدن ادامه ››
حد نام ببرم.
به عنوان مثال در یکی از صحنه های نمایش خانم رویا میرعلمی در نقش زن پادشاه، از آقای شهرام حقیقت دوست به عنوان شاگرد معین الخنده و البکاء (آقای دهقان نسب)، درخواست می کند که یک عدد پتو را از روی زمین بلند کند و به چشم یک خانم با آن شروع به رقصیدن کند. بعد از این که به عنوان قسمتی از نمایش شهرام حقیقت دوست باور میکند که با یک خانم در حال رقصیدن است، از او خواسته می شود که "هر کاری دوست داری با خانم انجام بده"! ایشون هم پتو رو روی زمین میندازه و دراز میکشه روی پتو و پاهاش رو تکون میده!
قسمت های مختلف نمایش پر بود از این صحنه های شرم آور.
مجوز گرفتن نمایش نامه ای در این حد سخیف و بی ارزش که نویسنده برای خنداندن تماشاگر از بکاربردن مکرر فحش و صحنه های سخیف جنسی بهره برده، برای بنده جای تعجب داشت و بدون شک اگر دعوت دوستی که کنارم نشسته بود باعث به تماشا نشستن این تئاتر نشده بود، در همان اوایل نمایش با همراهم سالن رو ترک می کردم.
به نظر بنده نمایش طنزی ارزشمند هست که به همراه خانواده هم بتوان به تماشای آن نشست؛ که در مورد "مضحکه شبیه قتل" بنده به خاطر تماشای این صحنه های سخیف حتی شرمنده ی دوستم هم شده بودم!
نقاط مثبت نمایش از نظر من:
1- اجرای زنده زیبای موسیقی حین نمایش
2- قوی بودن اجرای بازیگران نمایش.
امیدوارم در تئاترهای بعدی؛ تماشاگر نمایشی باشم که ارزش دیدن داشته باشد.
در نهایت این که شدت بد بودن نمایش باعث شد داخل سایت عضو بشم و نظر بنویسم.