بر پهنه دریا را دیدم. اگر بخواهیم زمان نمایش را به پنج قسمت تقسیم کنیم پخش های سوم و پنجمش کاملا مبرز و متفاوت بود. صریح تر بگویم... قسمت های که خود مسعودی حضور داشت با سطح بازی سه بازیگر دیگر به قول گزارشگران ورزشی! واقعا یک سروگردن تفاوت داشت. بازیگران نقش های سنتی اوستا و سیاه بازی نچسب و نخندانی داشتند که تک و توک صداهای خنده گوشه کنار سالن موید این سخن من است. ولی لحظاتی که خود مسعودی در صحنه حضور پیدا می کرد،‌با بازی حرفه‌ای، پرهیچان و زیرپوستی خود ولوله ای در سالن راه می انداخت. گذشته از اینها داستان نیز چندان پیرنگ و پیوستگی درست و حسابی نداشت و اتفاقا بخش های اقتباسی آن از اثر مروژک تنها بخش های داستانی آن به حساب می آمد. تکه های موزیکال که به زعم دوستان برای ادای دین به زانرهای مختلف نمایش های روحوضی گنجانده شده بود بیشتر حالت فرمالیته می نمود و در بطن داستان نگنجیده بود. در کل طی سال گذشته از این ژانر نمایش های برتر و پخته تری اجرا شد؛ مانند «غول چراغ جادو» و «کروکودیل» که به آقای داود داداشی توصیه می کنم به تماشای آنها بنشیند. راستی تا یادم نرفته پوستر کار عالی و هوشمندانه است.