"مخمصه" رو دوست نداشتم
داستان تکراری بود:
گیر افتادن آدما توی موقعیتی که خودِ واقعی شون رو نشون می دن
تکراری بودن لزوماً چیز بدی نیست، به شرطی که لااقل یه چیز کوچیک به حرفایی که قبلاً زده شده، اضافه بشه که توی این کار این اتفاق نیفتاده بود
قصه کاملاً توی سطح بود،
نه موقعیتی که آدما به اون دلیل مجبور به برون ریزی خودشون شده بودن، واقعی، جذاب و منطقی بود
نه موقعیت هایی که نویسنده چیده بود برای این برون ریزی.
"درباره الی" و "قاعده تصادف" رو ببینید تا بیشتر متوجه منظورم بشید.
به جز یه نفر (شخصیت جوون ظاهراً بی قید) هیچ شخصیت پردازی ای توی کار ... دیدن ادامه ›› شکل نگرفته بود.
یه جا هم یکی از شخصیت ها یکی از دیالوگای معروف "قاعده تصادف" رو که برای "بهاران بنی احمدی" توی فیلم می گفت رو گفت که حضور خودِ ایشون توی تماشاچی ها برام جالب بود.
تقریباً همه بازی ها به جز 2 نفر بد و خیلی بد بود.
فقط یه سؤال برام پیش اومده که چرا تیوال این کارو پیشنهاد کرده
مهم ترین دلیل من برای دیدن این کار پیشنهاد تیوال و البته یه سری نقدای بچه ها بود.
یه نکته جالب:
همه افرادی که اسم شونو می آرم، دیشب برای دیدن مخمصه اومده بودن:
هوشنگ گلمکانی، حمیدرضا صدر، شهرام مکری، هدایت هاشمی، حامد کمیلی، شیرین یزدان بخش، بهاران بین احمدی، زهیر یاری و شاید یکی دو نفر دیگه که یادم رفته باشه..

manimoon..