شروع نمایش به واقع نا امید کننده بود.
گریم، لباس، دکور و بازی های نا همگون و نا مربوط پتانسیلِ شایدیِ متنِ نمایشی را به واسطه اعتبار نویسنده نام آشنایش کاملا تحت الشعاع قرار داده بود.
طراحی گرافیکی پوستر اثر شاید تنها وزنه سنگین قابل ذکر در آن محسوب می شد.
در آثار این‌چنینی که فضایی استعاری موجب به زیر کشیده شدن کارکرد قصه در اثر میشود، عوامل و توابعی چون اتمسفر و حرکت و کنش ها کارکرد پررنگتری پیدا می‌کنند. اما آقای آقاخانی با وجود تشخیص درست همخوان بودن جو اثر با جو حاکم بر این روزهای ما، انتخاب صحیح متن و ترجمه، نتوانسته بود کاربست عوامل مذکور را در قالب اجرای صحنه ای پیاده سازی کند و این موجب نقشه بر آب شدن تمام راهبردهای مثبت و پتانسیل های اثر شده بود.
لازم به ذکر است که از منظر سبک شناسی (که موضوع چندان مهمی نیست) نیز گروتسک باید توانایی تولید نوعی حراس و دهشت را از خلال کمدی و خندانندگی بیافریند تا بتواند از طریق تضاد در حواسّ مخاطب تولید اندیشه داشته باشد.