بازی‌ها خوب بودن. ایده تکراری بود. پرداخت افتضاح
پرداخت شلوغ و بی‌انسجام و بی‌ضرورت که با له و لورده کردن بازیگر سعی کرده بود تهی بودنش رو پوشش بده.

بعضی دوستان گفتن نمایش بی‌معنیه. خود نمایش یه ایده تکراری داره ولی اجرای چنین نمایشی معنای خیلی جدی‌ای داره. این‌که بیست و اندی استعداد و بدن آماده در اختیار یک تفکر خالی (یا بهتر بگم بی‌فکری) روی صحنه خودشون رو به در و دیوار می‌کوبن خیلی معنی داره.
و باز به قول یکی از دوستان، حسن تصادف داره با اعتراض آقای مهرجویی. هنرمندی که در یک سیستم پوچ و بی‌هنر، کلی انرژی گذاشته و از بی‌معنی بودن تلاش‌هاش به جان آمده.