نمایش عجیبی بود، کالیگولای غنی زاده. پیشنهاد میکنم به عنوان یک تماشاچی ساده و البته معمولی خود نمایشنامه کامو مطالعه شود. در بسیاری از موارد دیالوگهای زیبا و عمیق نمایشنامه حذف یا پشت فریاد، موسیقی بلند و یا لحن کشدار کمرنگ شده بود. من به عشق دیدن کامو رفتم اما افسوس که کالیگولا ندیدم جز یه نمایش بصری و پر از زرق و برق. راستی مفهوم بازیگر آزاری این نمایش چی بود؟ کاسونیا که همش خیس بود، تخم مرغها، باند پیچی جسد اونهم حتما با پارچه خیس، خمیر خوردن...... نتیجتا حتما کالیگولای کامو خوانده شود چون چیز بی نظیری از دست میرود.