خونه..کاناپه...هوا بارونی...دومین بار...دیدن پخش خانگی برف روی کاج ها...
.
.
چند وقتی از اولین بار که دیدمش میگذره...اولین ساخته پیمان معادی
یه اثر خوب که انتظارات رو از کارگردان فیلم بیشتر خواهد کرد...
فیلم از لحاظ فیلمبرداری یا موسیقی و یا حتی تدوین در حدقابل قبول و خوبی بود.
مهناز افشار
و
صابر ابر
شاید تو اولین نگاه زیاد هارمونی نداشته باشن اما... در نهایت شخصیت ها باور پذیر از کار درآمده اند.
.
موضوع فیلم تکرار ... دیدن ادامه ›› و کلیشه و ... نیست ...قسمتی از یه جریان حقیقیه...که باید به عنوان یه بخشی از سکانس جامعه تو صحنه اجتماعی بهش نگاه کنی...
.
و اما
.
یه سکانس دوست داشتنی "بحث سر محل کیوسک" ... یه فضای جدی و آدم های وسواسی....بی اراده تو هم شروع میکنی به همراهی کردن دو شخصیت اصلی و خندیدن..:))... و نکته خوبش اینجاس که وقتی پشت صحنه فیلمو می بینی , میفهمی که کارگردانم دقیقا از همون سکانس به اندازه تو لذت برده;)
.
.
سکانس آخر هم خیلی خوب
.
.
.
پ.ن : قسمتی از رباعیات مسحور کننده رقص ذرات از "دیوان شمس" مولوی که در سکانس کنسرت با صدای سالار عقیلی اجرا شد:

ای روز برآ که ذره ها رقص کنند آنکس که ازو چرخ و هوا رقص کنند

جان ها ز خوشی بی سرو پا رقص کنند در گوش تو گویم که کجا رقص کنند


هر ذره که در هوا و در هامون است نیکو نگرش، که همچو ما مفتون است

هر ذره اگر خوش است، اگر محزون است سرگشته خورشید خوش بی چون است