ما با رنجامونه که زنده ایم

بخند حتی اگه، این زندگی درد داره
ابرا تو آسمونن پس تو میتونی!
وقتی خورشید میدرخشه پس تو میتونی!
بخند بخند تو فقط بخند پس فقط بخند بخند بخند بخند تو فقط بخند
تا خورشید با توست بخند...

شاید روزی خورشید تابید
شاید روزی باران بارید
پس بخند
بخند بخند


زنگِ این آواز از صحنه تئاترِ به واقع تیاتر ( انسان ، اسب ... دیدن ادامه ›› پنجاه پنجاه ) در گوش من است.
اجرایی سختکوشانه و سراسر احترام به مخاطب در دکور و بازی و گریم و طراحی لباس و نور.....
کاش که در سالنهای نمایش شهرمان محصولی چنین اندازه در قد و قامت نمایش، باز هم اجرا شود.
هر چند به قول نمایش امید بزرگترین جنون انسانه ...ولی امیدوارم

پیشکش سپاس و درود به عوامل نمایش