- گاهی بازمی گردند -

کسی از جهان مردگان، شعر مرا می خوانَد...

ارواح سرگردان جنگل، گاه و بی گاه
برای دلداری به من
مشتی برگ زرد بر سنگ قبرم می گذارند

با نغمه ی نهرهای سردِ در تکاپو؛
به ندای زوزه ی گرگی تنها؛
از اجساد ماهیان، بر لب تالاب
که واپسین میل تنفس
مانده هنوز بر لب هاشان؛
به ... دیدن ادامه ›› ملاقات من می آیند

از همان در که به درگاه
می کوبدش
مرده ترین نسیم سحرگاه

آن جا که پشت حفاظ ها
غروب
سرخ تر از
قلب بیتاب کبوتر می زند...

شهاب سرگردان، شعر سنگ قبر مرا می داند
کسی از جهان مردگان، نام مرا می خواند





بهار 92 - از دفتر سطح خلاء