عادت کرده ام

هـــِـی مـی روم روبــروی آینــه مــی ایـســتَم..!

دست مــی گــذارم روی شــانه خـــــــود،

و در آیـــنــه بـه خــود نگــاه مـــی کنــم

مـــی گـویــم: طــاقت بیـــار رفــیـق... (!)

درست میــشـــه...