تو مثل حس شعری،
میایی و میروی
وقتی هستی،کلماتم جان می گیرند،
کنار هم می رقصند و تو را فریاد می کنند
اما وقتی نیستی،
دهخدا را هم که باز کنم،بی فایده است
کلمه ای پیدا نمی شود که بخواهد شعر مرا کامل کند...