از آخرین نگاهت،سال ها میگذرد
حالا در سفرم به مقصد آخرین شهر دنیا
و مسافر آخرین قطار سال
جا گرفته در آخرین واگن
من هنوز آخرین نفرم
آخرین نفری که می رسد به چشم های تو

شرق و غرب دنیا را گشته ام
در میان هر کافه
پشت لنز هر دوربین
و روی ماشه هر تفنگ
شمال و جنوب دنیا را هم سنگ به سنگ حفظم
کنار هر ساحل
وسط هر خیابان
لابلای هر آغوش
در پیِ تو بوده ام
حتی تمام بادها را میشناسم
وقتی که درون پیراهن چهارخانه و گشاد جهان می وزند
اما فقط همین چهار جهت ... دیدن ادامه ›› کافی نیست
من هنوز هم مختصات تو را نمی دانم
جهان من بدون تو دچار نقص عضو شده
انگار این پرتقال را، چهار قاچ بریده اند و
تکه تو را خورده اند...

۱۱/۱۰/۹۳
۰۰:۴۸

روزهای انزوا
روزهای سکوت
تن خالی من
تن خالی خیابان
تن خالی خانه
تن خالی تخت
در این نبرد تن به تن اما،
قهرمان داستان منم.
نشسته ایم در کافه همیشگی
گرم گرمیم در این زمهریر
قهوه می خوریم و بی خواب تر از همیشه ... دیدن ادامه ›› ایم
و آنجا که می خندی، نقطه اوج قصه است
خیالم از کافه بیرون میاید
از خیابان به سمت خانه،
در خانه یکراست به سمت تخت بر می گردد
و به من می گوید:
قهرمان،بخواب فردا پُر از جدال های تن به تن است...

خیلی از هم دوریم
شاید به اندازه سال ها
و من شعر هایم را
برای کارخانه کنسروسازی می فرستم
کاش قبل از این که کودکت را در آغوش گرفته باشی
کاش قبل از این که کنسروهای تاریخ انقضا گذشته به کارخانه بازگردند
کاش خیلی زود
کاش...

زمان که گذشت،
نمره عینک مادربزرگ بیشتر شد
و دار نصفه و نیمه قالی،کنار اتاق به خوابی ابدی فرو رفت
رادیو به گنجه تبعید شد
و درخت پیر حیاط که از اتفاق،سیب هم نداشت،خشکید و تکید
چه خاطره هایی،که در این خانه مبحوس بود
مادربزرگ که رفت،
خاطره ها را به دست باد سپردند
پاییز در من بود
پاییز رفت،
پاییز دیگر برنگشت...

از دست رفت
آرام آرام غلطید و سُر خورد
و در انتهای قصه،به خاک افتاد
مرگ ماهی بی صداست
تو رفتی
بی صدا
من مُردم
بی صدا
این شعر،پر از ایهام است
ماهی،منم یا تو؟
"جاوید"

۲۰/۱۱/۹۳
۲۳:۴۸

"جشن پنجشنبه کتاب"
کتابفروشی نشر چشمه به مناسبت هفته کتاب، فردا(پنجشنبه) از ساعت 11 صبح تا 2 بعدازظهر میزبان شاعران، نویسندگان و هنرمندانی چون احمدرضا احمدی، بهمن فرمان‌آرا، احمد پوری، حسین سناپور، گروس عبدالملکیان، محسن آزرم و مصطفی مستور است.
و همچنین از ساعت 5 تا 8 عصر محمود دولت‌آبادی، مهدی غبرایی، ناهید طباطبایی، حمیدرضا صدر، احمد طالبی‌نژاد، سارا سالار، سروش صحت، محمدحسن شهسواری، پیمان خاکسار، مهدی یزدانی خرم، پوریا عالمی و سینا دادخواه در این نشست صمیمی حضور خواهند داشت.
مکان: کتاب‌فروشی نشرچشمه؛ خیابان کریم‌خان‌زند، نبش میرزای شیرازی.
ورود برای عموم علاقه مندان آزاد است.

ندیدمت
خیابان بند آمده بود
و مردم فحش می دادند
تصادفی شدید،
و استتار دسته گلی سرخ در خون
تو،تا ابد چشم به راه نخواهی ماند
اما اینجا،مردی با چشمان باز مرده است...

من با دیواری پُر از قاب عکس های تو سر می کنم
و با همین ها خوشم
طفلکی دیوار،
که بعد از رفتن ما،
تنهاتر از همیشه می ماند،
خالی از تو،
با تنی سوراخ سوراخ...

خسته از شبهای بیداری،خسته از روزای تکراری
ظرف چند ساعت پر میشه،تن خالیه زیر سیگاری
مثل اون قهوه تلخم،که نخورده موند توی کافی شاپ
همه سهم من از آرامش،ختم میشه به چند ساعت، خواب
کاغذای خط خطی شده و،جوهر خودکار روی انگشتم
فنجون شکسته چای و ،خرده شیشه هاش روی مشتم
رنگ ابرای بارونیه پاییز،دنیای این روزام این رنگه
پشت آرامش چشمام،مارش سومین جهانیه جنگه
ذهن من خالی از رویاس،قلب من خالی از احساس
حق بده که حالم این باشه،خیلی وقته این مرد تنهاست...

خیال هایی خالی از تو
و ظرفی پر از ته سیگار
مرور می کنم همه آن روزها را
عبور می کنی گه گاه از خیالم
و غم انگیز آنجاست،که دیگر نمی توانم چهره ات را به یاد بیاورم.
اما می توانم در خیالم تو را زیباترین تجسم کنم
بدون بی وفایی ها و تلخی ها
و اطمینان داشته باش،که این لطف بزرگی به تو خواهد بود...

پس چرا قرار این هفته شب شعر میعاد رو نمیبینم؟
دوستان کی پاسخگوست؟
:)))

تو مثل حس شعری،
میایی و میروی
وقتی هستی،کلماتم جان می گیرند،
کنار هم می رقصند و تو را فریاد می کنند
اما وقتی نیستی،
دهخدا را هم که باز کنم،بی فایده است
کلمه ای پیدا نمی شود که بخواهد شعر مرا کامل کند...

من برای خودم یک پا زندانم
در من جرم هر چیزی تفاوت دارد
دود سیگار برای دقایقی درون ریه هایم بازداشت
غم،سالیان متدمادیست که در سینه ام زندانی
و عشق تو،که در اعماق دلم تا به ابد به حبس محکوم است...

باران
باران
برخلاف مردِ روزنامه چی،
چه قدر دلتنگ رسیدنت بودیم من و پیاده رو...

پ.ن
اولین بارون پاییزی،گوارای وجودتون