چند روزی است حالم خوب نیست؛ فشار کار و روزمرگی خسته ام کرده، از درد دست چپ ناشی از استرس کلافه شده ام، دنبال راه چاره ام با خود فکر میکنم: هیچ چیز به اندازه یک تئاتر خوب نمی تواند حال و هوایم را عوض کند.به سایت تیوال می روم و یکی یکی نمایشها را برانداز می کنم نمایش "ملاقات بانوی سالخورده" توجهم را جلب می کند، آمارها حکایت از کیفیت مطلوب تئاتر دارد. به یاد می آورم چند روز پیش که به رادیو فرهنگ گوش میدادم برنامه هفت اقلیم کلی از این نمایش تمجید کرده بود، معطل نمی کنم و 2 تا بلیط می خرم.
پنج شنبه ساعت 7:30 غروب است، مقابل درب اصلی تئاتر شهر ایستاده ایم در باز می شود و به داخل می رویم، روی صندلیهایمان جاگیر می شویم.چند دقیقه بعد نمایش شروع می شود.وای خدای من از همان ابتدای کار همه چیز حیرت انگیز است دیگر تمام حواسم به نمایش است همه چیز بی اندازه ستودنی است موزیک، بازیها، متن و... 80 دقیقه به سرعت سپری می شود و نمایش به اتمام می رسد بی درنگ بر میخیزم و با تمام وجود کف می زنم. از سالن که خارج می شویم زمزمه میکنم عالی بود همسرم هم همین نظر را دارد. دست در دست هم محوطه تئاتر شهر را ترک میکنیم و من حالم خوب خوب است...