که بارش بارانش
درست مثل رفتن تو مداوم است و طولانی...
و هر بار که پلکهام
عطر دریاچه قم می‌گیرد
دستان تو پلی ست
که ارتباط می دهد 
چای خشک را 
به انگورهای تاکستان
و تنت را به من
و من را ب من
هرچند که
سرنوشت  پلهای زیبا هم شکستن است
و چشمانت از رنگ پنجره هایی ... دیدن ادامه ›› که
رو به من گشوده میشوند تهیست...
واز پرتغالهای پیراهنت
که تنها در هوای گرم و مرطوب شمال به هم میرسند
مرا ببخش برای تکرار دستانت در این شعرها
اما
حضور تو تنها چیزی است
که برای همیشه ضرورت دارد

(شاعر:فاطمه تک دهقان)