خوانشی مینی مال از داستان جاودان هملت یا ((زندگی یک هویج است.مهم این است که از کدام سمت به آن نگاه کنیم!!!))
نمایشنامه هملت ظاهرا تبدیل شده به داستان عشق در دوران ما که ((کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است)). نگاه نگارنده این نمایش نامه (و یا هملت به روایت برنار ماری کولتس) بر اساس حذف حداکثری کارکترهای زاید(از دیدگاه برنار ماری کولتس) و تلاش برای پرداختن به روابط کارکترهای باقیمانده است. جذابیت واقعی این نمایشنامه ( و یا اجرای این نمایشنامه چون متاسفانه متن نمایشنامه رو نخوندم) کمرنگ کردن کارکتر مثبت و اصلی-هملت- و پر رنگ کردن کارترهای منفی -کلادیوس و گرترود- است. در این خوانش از هملت (و یا این اجرای از این خوانش) هملت یک شخصیت منفعل است که روان پریشی اش به راحتی توسط تماشاچی پذیرفته می شود. اوفلیای نگون بخت هم نقش خاصی در متن نمایشنامه ندارد و قابل تصور است جناب برنار ماری کولتس با کمال میل حاضر به حذفش می بود اگر راهی برای آن پیدا می کرد! با در نظر گرفتن این المان های نمایشنامه شاید متن به مذاق دوستداران متن اصلی چندان خوش نیاید اما کسانی را که از دیدن نمایشی معروف با زبان نزدیک به متن اصلی و در عین حال با زاویه ای متفاوت لذت می برن نا امید نخواهد کرد.
بازی بازیگران جوان این نمایش دلچسپ و شیرین است. ادای لغات سنگین متن نمایشنامه به صورت واضح و در عین حال سریع (در بعضی موارد) نشان از تسلط بازیگران بر متن است. طراحی صحنه ساده و در عین حال خلاقانه(استفاده از رول های دستامل کاغذی به جای رودخانه) و در کنار استفاده هوشمندانه از نور (بازی با فندک) دلنشین است.
برای دوستان جوانمان در ادامه مسیر هنریشان آرزوی کامیابی و بهروزی را دارم.
پی نوشت: زمان اجرا حدود 50 دقیقه و بدون تاخیر در شروع