تئاتر کودک بطور عام همیشه جذابیتهای خارج از متن و لذتهای منحصر بفرد خود را دارد.

من معمولا در سال به دیدن چهار یا پنج نمایش در تالار هنر میروم و خب البته چند میهمان افتخاری کودک به همراه میبرم تا لذت تماشا را برای خود صدچندان کنم.
یکی از معیارهای من برای ارزیابی نمایشهای کودک توانایی ایجاد سکوت و سکون و جلب نظر و جذب حواس مخاطبان نازنین خردسالش است. و فکر میکنم جادوگر کوچولو با آنکه از هرنظر تلاش فراوانی در این راستا نموده بود اما بنظر من موفق عمل نکرده است و به صرف ایجاد هیاهو و شلوغ نمودن صحنه و پخش مکرر موزیک و حتی استفاده از ویدئو پرژکتور نمی توان قصه ی خوبی را به خوبی نقل کرد و البته که این گلایه نه تنها به جادوگر کوچولو بلکه پروژه های دیگر از این دست نیز وارد است.

ضمن تشکر از عوامل جادوگر کوچولو که منابع، استعداد و انرژی خود را صرف طلایه داران فردا مینمایند تقاضا می کنم بمنظور ارتقاء سلیقه و بینش کودکانمان ماحصل زحمات خود را با تأمل و دقت بیشتری به منصه ظهور بگذارند.