من ادبیات انگلیسی خوانده ام و چیزی که مرا به تماشای این نمایش مشتاق کرد داستان سرزمین نابینایان بود. کنجکاو بودم بدانم این داستان چه طور به نمایش در می آید. بعد از دیدنش کنجکاوی ام دستی روی شکمش کشید، و گفت:"هوممممم، خوشمزه بود!"
داستان خوب پردازش شده و بازی ها هم خوب است گرچه به نظرم میتواند بهتر باشد. پر از احساس بود. نمایشی است از بی قراری و اندوه با کمی چاشنی لبخند! اشک من را درآورد. متاسفانه، ماجرای آشنایی است.
به همه ی دست اندرکاران این برنامه تبریک و خسته نباشید میگویم.