به راحتی می تونم بگم دوستش داشتم... ولی یه دوست داشتن عجیب...
دقیقا واسه من مثه دوست داشتن یک آهنگ فرانسوی بود...خیلی جاهای یک آهنگ فرانسوی رو متوجه نمیشی...ولی با همه وجودت لذت می بری ازش و می دونی که دقیقا هر تیکه باید همونطور خونده می شده...
آره...یک قسمتهایی از فیلم رو متوجه نشدم...یک قسمتهایی گیج شدم...
حتی تا اخر فیلم هم نفهمیدم فرهاد زنده بود؟! روح بود؟! اون جمله "ارزشش رو داشت" یعنی چی؟...
ولی با کمال تعجب لذت بردم از فیلم... بدون هیچ حس "خب که چی؟" که اخیرا انتهای بعضی از فیلمها بهم دست میده...
به عنوان یک رشتی...واقعا تشکر می کنم واسه نشون دادن این حال و هوای لذت بخش از شهر رشت و اطرافش....بافت قدیمی رشت که شاید خیلی از ما نسل جدید رشت فراموشش کردیم و چقد آهنگهای گیلکی لذت بخش بود...
ممنون از این فیلم...