من این نمایش رو دوست نداشتم و فکر میکنم اگر هم قصد داشته آدمایی رو که در روزمرگی خودشون هستن رو نکوهش کنه،یا مفاهیم عمیق تری رو بیان کنه،این کار رو خیلی سطحی و بد انجام داده.این که آخرش دکتر قضیه اومد گفت من صورتم رو آسون دزد کردم، خیلی شعاری کرد داستانو.یا اون شوخی های لوس و لوده ای که در طول نمایش بود مثلن اسپرم و اینا، یا دوست دختر و یا مقاربه و مراقبه... که فقط میخواست به زور مردم رو بخندونه.یعنی حتی با طنز سیاه هم طرف نیستیم در این لحظات. فقط با لودگی طرفیم.من اصلن خوشم نیومد. واقعن با نمایش غیرحرفه‌ای طرف هستیم.حالا میفهمم چرا تیوال این نمایش رو پیشنهاد نداده. اگر فضای خشک و بی روح و یه سری دیالوگ ناجذاب رو نمیتونین تحمل کنین این نمایش رو نبینید.از بین بازیگر ها هم صابر ابر تا حدی خوب تونست نقشش رو اجرا کنه. وگرنه بازی الهام کردا واقعن توی ذوق میزد. نمیگم باید اکت خاصی انجام میداد یا کار خاصی میکرد. ولی انگار با نقش بیگانه بود و اصلن باورپذیر نبود برام مثل کسی که داره از روی متن میخونه. این که یه کاری داستان کوتاه باشه، نمایشنامه باشه، با چیزی که قراره بره رو صحنه اجرا شه تفاوت داره. سیر نمایش باید مخاطب رو به ادامه دادن تشویق کنه. این نمایش فقط یه مشت حرف و حرف و حرف بود.