آقاى غنى زاده در این نمایش به شدت خود راتکرار کرد'' از طراح صحنه (دقیقا مشابه ملکه ى زیبایى لى نین و در انتظار گودو) ، از بازیگردانى و حرکات پرسوناژ (مشابه ملکه ى زیبایى لى نین) و ....... این تکرار تا حدى بود که حتى موسیقى این نمایش دقیقا هماننده موسیقى ملکه ى زیبایى لى نین بود!!!!! و به نظر میرسید که مدت زمان تمرینات قبل از اجرا به اندازه ى کافى نبود و این اتفاق در عدم تسلط پرسوناژ در اکت ها کاملا مشهود بود و همه ى بازیگران اولین هدفى که در این اجرا دنبال میکردند تلاش براى ایستادن بر روى صحنه بود!!!!( با ریختن آب روى زمین در طول نمایش ، صحنه بسیار لغزنده بود) و در انتها مدت زمان بسیار زیاد این نمایش که باعث تحلیل انرژى تماشاگران شد،،،،،