روشنک: بله...
ناراحت کننده ست. حتی وقتی از سالن میومدم بیرون، صداها رو می شنیدم که می گفتن واقعا فیلم خوبی بود!
با خودم فکر می کردم پس چی می گن مردم ایران سخت می خندن...
مردم ایران سخت نمیخندن. کسایی که هنر رو میفهمن سخت میخندن و همینا هستن که میرن به فلان کارگردان میگن: آقا/خانم فیلمت نمی خندونه ها! اونایی که خندیدن که نمیرن پیش کارگردانه که اعتراض کنن که! ... شاید!
استاد عزیزی میگفت: '' مغز موجود خام و بیشعوریه!نسبت به ناشناخته ها، هرچی بهش بدی می پذیره و باور میکنه!''
سیاستهای تبلیغی، مغزها را آماده پذیرش میکنه و اینقدر خوب تبلیغ می کنند که تبلیغات اگاهانه شون از یه فیلم پیش پا افتاده، درآمد عالی کسب میکنه! و عوام هم فکر می کنند چون این همه تبلیغ میشه، پس خوبه! واقعا عملکرد موفقی دارن!!!
بیش از هر چیز شوخی بانمک داشت... طبیعتا یه فیلم کمدی باید در ژانر خودش و در سختگیرترین حالت با کمدیهای روز جهان(یعنی بعد از ۲۰۱۰) مقایسه بشه که با چنین شرطی نهنگ نمره نسبتا خوبی میگیره بویژه که بخاطر سانسورها و حذف ها لطمه هم خورد بود این فیلم، بااین وجود بجز یک سوم یا چهارم پایانی ضرباهنگ و انسجامش رو هم تونست حفظ کنه