دوست داشتم ...
از همه بیشتر بازی باران کوثری رو، دیالوگ هاشو.
تاثیرگذارترین صحنه ها صحنه های آخر بود جاییکه زن برای رفتن مردد بود.رفتن به سوی عشق و زندگی بهتر یا نرفتن و جنگیدن در زندگی مردابی ...
نمایش یون فوسه را همچین زیر و رو کرده اقای کارگردان که برداشتها اینجوری شده ....ولی من در اصل نماشنامه حس نکردم که زن رفتن را رفتن به سوی عشق و ماندن را ماندن در زندگی مردابی بداند ....
کاشکی عنوان جدید می دادید به نمایشنامه تان آقای گوران .... من به خاطر اسم یون فوسه و انچه در نمایشنامه خوانده بودم امدم و دیدم ....ولی این نمایشنامه اثر شما بود نه یون فوسه....