نه یک درام شسته‌رفته، نه یک اکشن درست و حسابی؛ ملغمه‌ای از هر دو که هیچ‌کدوم نیست.
تو این فیلم پرداخت به همه‌چیز به نظرم کم بود و یک عالمه خرده‌داستان می‌دیدیم که بی‌سروته رها شدن:
دختری که خودکشی کرد
درگیری با موادفروش‌ها - این یکی رو مطمئنم فقط واسه سرگرمی مخاطب گذاشته بودن!
عامل حمله‌ی انتحاری کی بود؟ - این یکی که خرده داستان هم نیست! قسمتی از اصل داستانه!
ماجرای دختر حیدر و الیاس
داستان سیدمیرزا و سنگر و این‌ها چی بود؟



اما نقاط قوت فیلم: اول و اول موسیقی؛ غوغا کرده کارن همایون‌فر. بعد از اون بازی امیر آقایی که حرف نداشت. صحنه‌های تعقیب و گریز و البته آخر فیلم.


نمی‌دونم، شاید بشه گفت حاتمی‌کیا حرف مهمی هم زد، اما قطعا اینجا جای بحثش نیست.