بدون تردید ویکتور هوگو با بینوایان یکی از شاهکارهای ادبیات جهان را خلق کرده . بینوایان از جمله آثاری ست که با گذشت حدود 150 سال از نگارش آن همچنان جزء پرمخاطب ترین آثار ادبی ست و در فهرست صد رمان برتر جهان قرار دارد . داستان بینوایان دربارۀ عدالت‌خواهی وآزادی ست و هوگو با به‌کارگیری شخصیت‌هایی درخور تأمل و بهره‌گیری از دانش خود در مباحث تاریخ، فلسفه و سیاست این موضوع مهم را در محتوای داستانی جذاب و گیرا مطرح کرده است.
اما در توصیف تمامی آثار هوگو ،می توان به این نقل قول از زولا بسنده کرد که : (من کارگرانی را می‌‌شناسم که پول توتون سیگار خود را خرج خرید کتاب‌های هوگو می کنند) ویکتور هوگو هم دربارۀ کتاب خود این چنین گفته ست: (من این کتاب را برای همۀ آزادی‌خواهان جهان نوشته‌ام )
و اما نمایش بینوایان بکارگردانی سروش طاهری :
درخصوص اجرای این نمایش و به صحنه آمدنش حرف و حدیث های فراوانی شنیده ام با این حال با توجه به حضور بازیگران سرشناسی چون خسرو شهراز، شیرین بینا ، کورش زارعی ترجیح میدهم به تماشای اثر بنشینم . چهارشنبه هشتم اردیبهشت نظاره گر بینوایان شدم . اجرایی خوش ریتم وکوبنده و نفس گیر را تماشاگر بودم و بازیهای فوق العاده بازیگران اصلی بیادماندنی بود گروه فرم در کارشان موفق بودند و تابلوهای زیبایی که نشان دهنده مفهوم خاصی بود به تصویر کشیدند .
سروش طاهری که اولین اثر او را به عنوان کارگردان به تماشا نشستم قصد دارد نمایشی مدرن را به تماشا بگذارد که در جای خود قابل تاُمل ست و دیدنی ... دیدن ادامه ›› با این حال نکات ضعف وقوت این اجرا به مواردی که اشاره می کنم ارتباط مستقیم دارد.
بیش از هر چیز باید توان وقدرت بازیگران این نمایش را ستود اگر کل امکانات صحنه را در نظر نگرفت و اتفاق را تنها در فضای ( فون مشکی ) تجسم کرد این نمایش زیبایی و تاثیرش دوچندان میشود بازی بسیار عالی خسرو شهراز و انرژی و حسش در بکار گیری قدرت بازیگریش مثال زدنی ست خیلی برایم جالب بود ابعادی که در نقش ژاور بوجود آورده بود . بازی عالی کورش زارعی توجه ام را جلب کرد همینطور خانم بینا درنقش خود عالی بود نقش کزت را خانم حسین پور عالی وبیادماندنی بازی کردند . خانم مارال فرجاد بسیار خوب با نقش کنار آمده بود و خانم تناردیه را عالی بازی کرد اما تناردیه آقای کورش شاهونه در مقابل همسرش بسیار ضعیف عمل کرده بود و فریادهای گوشخراشش آزار دهنده بود . مهرانه خانم هم در دونقش خود خوب بود .
متن توانسته بود بشکلی خطی در زمانی کوتاه داستان را بازگو کند ولی در پرداخت شخصیت کزت موفق عمل نکرده و بطور بی رحمانه ای کزت را بد طینت معرفی کرده درحالی که نقش جامعه در تربیت و آموزش کزت فراموش شده بود .
طراحی صحنه بیش از حد به عمق صحنه نزدیک شده و فاصله بازیگر تا تماشاگر منطقی به نظر نمی آید بهتر بگویم طراحی صحنه کارآیی نداشت .
نقش موسیقی و نور در بوجود آوردن فضا و آتمسفر لازم می توانست پر رنگ باشد .
لباسها مناسب شخصیت ها نبود : تناردیه ها که در فقر وبدبختی بسر می برند وتنها پول برایشان مطرح ست لباسهای تمیز وشیک دارند همین طور والژان و ژاور با پوتین های لاستیکی (کفش ملی ) لباس گروه فرم بسیار خوب بود ولی در جایی که بعنوان مردم ظاهر می شدند جواب نمیداد. در هر صورت این اجرا را با تمام کاستی هایش دوست داشتم برای گروه خوب بینوایان موفقیت آرزو می کنم