تمام مدت با دستم داشتم با ساعت بازی میکردم... خدایا زمان ایستاده.!.. اخه این چه فیلمیه.... !!!شخصیت پردازی افتضاح، داستان صفر مطلق ،انگار نویسنده یکسری شخصیت رو مثل کاغذ باطله تو موج و تند باد حوادث قصه پخش کرده بود. اصلا معلوم نیست چی به چی بود.... یعنی علت و معلول هیچ.... نپرس اصلا.... بازیگر ها هم با اون فیلم نامه ای که داد میزنه چه اش شله قلم کاری بوده؛ فقط تیپ سازی کردن. تیپ سازی بدون خلاقیت. کلیشه در کلیشه؛ اصلا کاش کلیشه... مضحک بود. من با یه سوال تو ذهنم مونده بود چرا فکر میکنیم یه مشت فاجعه رو؛ بد بختی رو پشت سر هم ردیف کنیم، فیلم اجتماعی ساختیم اخه.... امید این روزها رفته یه جایی ...نه تو فیلم ها امید و قهرمان داریم نه تو قصه ها مون..... هیچی نمیشه گفت جز اینکه وقت ادم ها وبیشتر از اینها ارزش اره که......