سبز، تویی که سبز می خواهم،
سبزِ باد و سبزِ شاخه ها،
اسب در کوهپایه و
زورق بر دریا
....
نغمه ی خوابگرد. گارسیا لورکا. ترجمه ی احمد شاملو
نمایشنامه ی عروسی خون، اثر فدریکو گارسیا لورکا را احسان مالمیر و گروه همکارانش بر صحنه برده اند. این نمایشنامه به ظاهر ساختاری بسیار ساده و معمولی دارد. پسر و دختری دلباخته ی هم بوده اند، اما عشق شان بی سرانجام می ماند. پسر ازدواج می کند و دارای یک بچه ی کوچک است و دختر هم قرار است با جوانی دیگر عروسی کند. شب عروسی و قبل از رفتن به کلیسا نامزد سابق همراه با دختر می گریزند و زمینه ی لازم برای شکل گیری پایان تراژیک داستان را فراهم می ... دیدن ادامه ›› سازند. لورکا در این اثر بافت درهم تنیده ای از عشق و مرگ و سرنوشت را در مقابل خواننده یا بیننده می گذارد. آمیزه ای که از تراژدی های یونان باستان تا به امروز تخیل و اندیشه ی بسیاری از نامدران هنر و اندیشه را به خود مشغول کرده است. پیش از آغاز متن اصلی نمایش، صحنه ای از سوگواری زنان، با نگاهی بیضایی وار، از پایان تراژیک داستان خبر می دهد. به گمان من،یکی از بارزترین مشخصه های کار لورکا و اغلب هنرمندان بزرگ، غلبه ی زندگی بر مرگ حتی در آثار تراژیک است. مالمیر و گروه همکارانش به خوبی توانسته اند این نگاه لورکایی را به نمایش بگذارند. صحنه های شادمانی عروسی با رقص و گیتار اسپانیایی( زنده و ضبط شده) به خوبی از عهده ی این کار برآمده اند. بازی ها روان و قدرتمندانه است و غرور زنان را در تقابل با سرنوشت به خوبی تصویر می کنند. این نمایشنامه تا شب 23 آبان ماه بر صحنه است و به دوستان توصیه می کنم از دست ندهند.
عباس مخبر
٩٥/٨/١٤