یه سری از بچههای دانشگاه علامه اینو نوشتن در حمایت از فیلم یتیمخانه ایران (با اندکی تلخیص و الحاقات بخوانید)
اجازه دهید تا صریح، صادقانه و بیپرده اعتراف کنیم که به خود میبالیم، از آن روی که در این بحبوحه و ملغمه سینمای کشور و «خفقان اسنوبیستنمایانی که متهورانه و مشمئزکننده در حال بلعیدن قی کردههای نئولیبرالهای ملون جهانیاند این مجال را یافتیم تا با صدای رسا و قول سدید از بلندگو و تریبون روشنگری ضد استعماری شما، یعنی تاریخ مصور و دردهای به پرده نمایان شده و زجرهای مبارزه با استعمار ملت ایران، از «یتیمخانه ایران» قدردانی کنیم.
در روزگاری که فخر سینمای ایران چگونه کثیفتر نشان دادن درامهای سخیف و کمدیهای قشری هستند و هر فیلمی که بیشتر چاشنی سیاهنمایی سادهلوحانه و نه دردمندانه داشته باشد به دنبال ربودن گوی سبقت از همدیگر برای شرکت در جشنوارههای تضعیف شده خارجی هستند حرکت برخلاف این رود گلآلود امری است به غایت دشوار که صرفنظر از زحمات ساخت فیلم، نفس تلاش برای ایجاد پنجرهای که تنفس هوای آزاد دغدغهمندی و پایبندی به ارزشهای این آب و خاک صورت گرفته، بینهایت مبارک و میمون است و ما را بر آن داشت تا به سهم خود از این روند تقدیر و تشکر به عمل آوریم و به اندازه و وسع خود حامی
... دیدن ادامه ››
آن باشیم.
در آسمان تیره و ابری سینمای ایران که وعده باران سیاهنمایی و ابتذال را میدهد، یتیمخانه ستاره درخشان و پرنوری است که راه سخت و دشوار، اما به حق ضدیت و معاندت با استعمار و سلطه غرب بر این کشور را به نسلهای آینده نشان میدهد تا فرزندان ما بدانند که نتیجه تکیه بر دیوار سست و در حال ریزششان، جز ضرر، سیهروزی و تباهی چیزی در پی ندارد.