قطره ها
صدای پای آسمان اند
بر چهره ی ملتهب زمین.

قطره ها
مهرسایند و "مهسا"
تا در امتداد نور نوظهورشان
خاک نفسی تازه کند
و امید در رگ رگ ذهن صحنه
گیسوان شعر ببافد.
قطره ها
فریاد فردای درخشان این سرزمین اند.
آهای !
ماهگون اندیشه
دریای عطش را بنوش
من در ساحل تماشا
بوسه ات را
به انتظار نشسته ام .
" مرجان فراهانی "