یک فیلم عالی و استادانه دیگر از امیر نادری با همان دغدغه ها و مضامین مورد علاقه ایشان از زمان «تنگنا» یعنی تنگناهایی که جبرهای محیطی و جغرافیایی برای انسان بوجود می آورند و جدال بی پایان بین انسان و تنگنا ! البته با زبان موجز و استادانه ی تصویری ایشان که بعد از دونده و آب باد خاک راه خود را پیدا کرد و به کمال رسیده است. هرچند که نوع غلبه ی نهایی انسان بر جبر محیط نسبت به دونده و آب باد خاک به حالتی انتزاعی تر و عام تر تبدیل شده که بیانی فراگیرتر به فیلم عطا کرده است .در کنار اشاره به تصویرهای نابی که در خدمت بیان این موضوع هستند حتما باید اشاره کنم به صدای فوق العاده فیلم که نقش به سزایی در ساخت اتمسفر مورد نظر ایشان دارد. در کل در فضای این روزهای سینمای ایران فیلم کوه یک غنیمت ارزشمند است که تماشای آن را به دوستان پیشنهاد میکنم.