با تاریخ، با امضا
________________
چند سال باید زحمت کشید؟
سر چندتا تمرین در پلاتوهاى دانشگاه باید رفت؟ چندبار باید در بازبینىها رد شد؟
چند ده دفعه باید سر تمرین دعوا کرد، قهر کرد، تمرین را رها کرد؟ بعد برگشت خندید و همه رو شگفتزده کرد؟
چند صد دقیقه پشت صحنهى هر اجرا باید ایستاد، با چشمان بسته دیالوگها را مرور کرد، با استرس از درزهاى دیوار تماشاگرها را نگاه کرد و با انرژى و با تمام وجود بازى را شروع کرد؟
چند هزار رورانس را باید
... دیدن ادامه ››
تجربه کرد؟
و
چندبار باید بغض و سکوت کرد و بهتزده تماشا کرد که لحظهها و بازىهاى نابت توقیف مىشه؟
چندتا پرسش دیگر مىشود از این مسیر پرمشقت و پربارى که تو پیمودى پرسید؟ تو که نویدبخش تاتر و سینماى ایران.. و حالا جهان شدى.
نوید محمدزاده تو به همهى ما و نسل ما یادآورى کردى که باید دوید و تلاش کرد و از همه مهمتر روح بزرگ داشت.
تو حالا یک شیر ونیز دارى که دو بال با ارزش دارد، و ما یک بَبرِ کُرد که قلبی بزرگ.
از طرف گروه تاتر تازه و تاتر پچپچههاى پشت خط نبرد