همیشه وقتی به ایستگاه پاریس وارد می شوم، امیدوارم که کسی منتظرم باشد، احمقانه است اما باز هم من این امید ابلهانه را دارم.
این بار هم فرقی ندارد. پیش از آن که به سمت مترو از پله برقی پایین بیایم نگاهی به اطرافم می اندازم بلکه کسی آنجا منتظرم باشد...
و هربار که سوار پله برقی میشوم، حس میکنم کوله بارم از قبل سنگین تر است.

کاش کسی جایی منتظرم باشد...
این انتظار زیادی است؟

کاش_کسی_جایی_منتظرم_باشد
آنا_گاوالدا