اگر نمیرفتم، فکر میکردم چیز خاصی رو از دست داده ام و وقتی رفتم، فهمیدم اگر نمیرفتم چیز خاصی رو از دست نمیدادم!!!
تازه این در حالیه که دو نکته منفی در این سانسی که رفتم وجود نداشت که همانا مهناز افشار و بازی نوید محمدزاده بوده است به گفته شاهدین...
همانطور ک بعضی دوستان اشاره کردن، صدای موسیقی غالب بر صدای خواننده ها بود و کلام رو نامفهوم میکرد(حداقل از جایگاه ما که در جایگاه ویژه بالکن اول بودیم)
بازی هوتن شکیبا به قدری خوب بود که هرلحظه از نمایش فقط منتظر ظهور مجدد فاگینِ پیرِ دوست نداشتنی بودم ک حالا بسی دوست داشتنی شده بود، و بازیگر کودکی که نقش داجر رو بازی میکرد احتمالا آینده درخشانی در بازیگری داره...
طراحی صحنه هم از نکات به شدت مثبت این کار بود که به مدد امکانات سن تالار وحدت به خوبی پیاده سازی شده بود