متاسفانه نوسان های زیاد در سطح بازی ها .تپق ها و لحن بیان یکنواخت و انتقال ندادن بار منفی یا مثبت دیالوگها.حالا متوجه میشم کاربری که ضمن تحسین نوشته بود دیالوگها یادشون نرفت منظورش چی بوده و جای قدردانی داشته؛تئاتر پیچیده تر از حفظ دیالوگ و ادای بی اشتباه آن است.اگر به این پیچیدگی آگاه باشیم به راحتی و سهل انگاری باهاش برخورد نمی کنیم.مشخصامتن نمایشنامه سهل وممتنع بود ولی اجرای متون سهل وممتنع واقعا دشوارتر از متون دیگه س.
پی نوشت:انتقاد درگوشی رو متوجه نشدم