همه برای قهرمان شدن تلاش میکنند
اما بنظرم معمولی بودن سخت ترین کار دنیاست
اینکه تو برای من یک راهنمای خوب باشی
و من برای تو
از همین دوستهای معمولی باشم
که این روزها مد شده...
خب پدر بیامرز
مگر میشود معمولی بود؟!
مگر میشود یکی را اینقدر خواست و نخواست؟
اصلا ب قول این اصطلاحات امروزی
" مگه داریم؟ مگه میشه؟"
انگار هم که میشود؛ انگارهم که شده...
به نظرم معمولی بودن خودش نوعی قهرمانی است
از همان ها که کسبش خیلی سخت است