شکسته شد بت تو در تیشه ی بی صدای من
تا به سجود بندگی،باز شوی خدای من

هر آن زمان که بت شدی شکستمت تا که مگر
خیال خام بر کنی از دل پر خطای من

این دل و جان خسته ام با غم تو یکی شده
بوی تو پر کرده چه خوش هر وجب از سرای من

پیرزاد