سیاست دوست داشتنی آشغالها

"میراث ما ، سنت ما ، دربردارنده عناصر متضاد بسیاری است. تاریخ ما دموکراسی را خلق کرده است – ولی این همچنین یگانه تاریخی است که توتالیتاریسم را خلق کرده است. آتنی ها هم مسئول آنتیگونه اند و هم مسئول کشتار دهشتناک ملوسی ها .... ولی سنت ما در عین حال آزادی را به معنای دیگری نیز خلق کرده است : امکان و مسئولیت انتخاب کردن. برای ورود به فعالیت فلسفی انتخاب کردن ، آدمی باید تفکر را در تقابل با مکاشفه انتخاب کند ، بررسی بی حدومرز را در تقابل با پذیرش کورکورانه آنچه به ارث رسیده است ..." - (میراث و انقلاب – کورنلیوس کاستوریادیس- ترجمه امید مهرگان)

1- امروز هیچ جامعه ای ، خصوصا جامعه ای قدیمی و پرتاریخ نظیر ایران، بی میراث نیست ... "اصطلاح "میراث" دلالت بر چیزی اگر نه یکسر ارتجاعی اما لااقل محافظه کارانه دارد " ... میراث ما ، تاریخ ماست ادبیات ماست گذشته های ماست و همه آنچه بعنوان یک ملت طی سالهای متمادی از سرگذرانده ایم... کشف حجاب تحمیلی ، واقعه شهریور 20 ، تجربه تلخ کودتای 28 مرداد ، ادبیات تاریک برآمده از خاکسترهای ناامیدی پس از کودتا ، تندروی جوانان ایده آلیست جپ ، عملگرایی دینداران انقلاب 57 ، ایثار رزمندگان جنگ ، آرمانخواهی نسل نوین ایران در سالهای اصلاحات و در انتها جنبش سبز همه و همه میراثی است که ... دیدن ادامه ›› در ناخودآگاه جمعی تک تک مردم ما جاری است . تلخ یا شیرین ، پرهزینه یا اثربخش ، هر حرکت سیاسی جمعی در ایران برآمده از تجربه این وقایع است و خواهد بود ...
2- " "سیاست" فعالیتی جمعی است بهره مند از تامل-در-نفس، روشن بینی و شفافیت ، که نهاد سراسری جامعه را هدف میگیرد" ... بازخوانی میراث ملی ، سرآغاز "خودآئینی" است، سرآغاز روی پای خود ایستادن مردم و بهادادن به ارزشهای جمعی به جای تخیلات ذهنی و ایده آلیستی گروهی کوچک از قدرتمندان ... اگر که دموکراسی میخواهیم ، اگر که حفظ حرمت فکرهای توسعه طلب روشنفکرانمان را میخواهیم و البته اگر که جامعه ای با ساخت عقلی میخواهیم ، باید که در یک تعهد روشنگرانه همگان را به "سیاست جمعی میراث" (یعنی یک بازخوانی همگانی و ملی بر میراث لااقل یک یا دو نسل قبل) دعوت کنیم. باید از همه بخواهیم که به میراثشان نظر بیندازند : پدرانشان ، برادرانشان ، خواهرانشان ، عشقهایشان ، آرمانهایشان ... آنان هرچه کردند چرا کردند و هرچه گفتند چرا گفتند؟ وضع امروز ما چقدر آرزوی آنان بوده است و چقدر مشکلات امروز ما ناشی از جزم اندیشی آنان ؟
این سرآغاز خودآگاهی ما ملت خواهد بود ...
3- فیلم "آشغالهای دوست داشتنی" پای میراث را وسط میکشد : بیائید تخیل کنیم که ارواح میراث را در یک لحظه تکین تاریخی – نظیر لحظه ای از سال 88 که بخشی از جوانان در کف خیابان بر دوراهی انقلاب یا اصلاح به خشونت با دیگری مشغولند - احضار کنیم و معرکه ای از ایده ها و آرمانهای آنان را در برابر همدیگر برپا کنیم ... حالا که هیچکدام دستش به دیگری نمیرسد ، حالا که دستشان از ابزار خشونت کوتاه است، حالا که جز فرصتی کوتاه برای اعتراف به پوچ بودن آنچه دنبال میکردند وقت بیشتری برای مجادله بی حاصل و دفاع از مواضع شکست خورده شان ندارند ... چه لحظه سوررئالیستی زیبایی خلق میشود ... بزودی آن لحظه تکان دهنده فرا خواهد رسید که همگی میفهمند تمام شده اند ، باید سکوت کنند ، باید آثار اعمالشان را بزدایند و در حذف تخاصمشان با یکدیگر جدیت بخرج دهند ...
4- آلزایمر خاطرات قدیمی (همان میراث) را همیشه حفظ میکند و حافظه کوتاه مدت (همان سیاست روز) را ندید میگیرد ... با دستپاچگی گذشته را در ذهن مرور میکند تا اضطراب وضع موجود را تاب بیاورد ...
افسوس که آلزایمر تاریخی ملت پرتاریخ ما سردرگمی به بار آورده است ...
5- فیلم را بسیار پسندیدم 90 از 100