نمیدونم با چه حال و احساسی باید در باره این اثر درخشان نوشت که شایسته اش باشد.سرزمین پدری اثری درخشان است که موجب فخر میشود برای تاتر یک مملکت.حتم میدانم بیشتر از این راجبش خواهند گفت.فارغ از هر نقد هنری که قصدش را ندارم و هر سلیقه ای این کار یکی از انتخاب های درست تاتر شهر برای اجراست.به این بسنده میکنم هر گاه بازی های درست ،فضا سازی مناسب،اندیشه نو و متن دراماتیکی دست به دست هم دهد،رویداد سترگی شکل میگیرد،بی غرض و مرض عرض میکنم که این اتفاق افتاده.بروید و ببینید در میان این همه چهره چهره بازی و نمایش های کسل کننده که فقط ساعت پرکنند و بی محتوا،این نمایش خواب و رخوت را بر تماشاچی حرام میکند و مرور دقیقه ها و گذشت زمان را احساس نمیکنی.هر چه بگویم کم گفته ام از کاری تا به این حد دقیق و درست،که به شدت تمرین بر و پر هزینه بوده ست،کارگردانی ،نمایشنامه،بازی و موسیقی و فرم در کنار محتوایی ارزشمند که انسان را مورد قضاوت قرار میدهد،دستمریزاد به گروه پرتوانتان