پرند گرامی از میان فیلمهایی که با ژانر یاد شده اعلام فرمودید فیلمهایی با شاخصه طنز را که به زور و به انواع مختلف با کلمات و رفتارهای سخیف و سطحی قصد شاد کردن مخاطب را دارند فراموش کردید به نام بیاورید در خصوص مطلب مذکور، مسلما وقتی چشمهایمان به اسامی شاخصی چه در وجه کارگردانی و چه در جایگاه بازیگری می افتد انتظار متفاوت و سطح بالایی از دیدن آن اثر هنری داریم که گاه این اتفاق با ضعف در آن اثر خلق شده، یافته های پیشین ذهنی ما را بر هم میزند این اتفاقی که در محتوای فیلم های ایرانی یاد کردید متاسفانه با روند رو به رشدی همراه است در این روند برخی از کارگردانها نیز با تقلید از فیلمهایی که محتوای مشابه دارند و موفقیت پیشین توسط افرادی دیگر را داشته اند، قصد پیمودن ره صد ساله را در یک شب دارند و همچنین از این بین برگشت پول برای تهیه کننده و کارگردان بیشترین اهمیت را پیدا کرده که گاه کیفیت اثر فدای سرمایه برگشتی می شود به هر روی در این جهانی که همه چیز فدای نظام سرمایه داری شده، همین که سالی ۲ تا فیلم خوب هم بتوان در سینمای ایران مشاهده کرد انتظار بزرگ دیگری نیست