بعد از سکوتمون بود ، 1 هو تند تند شروع کردی
با صدای لرزون
و اشک هات

من با بهت و سکوت نگاهت میکردم

گفتی میری
گفتم هرجا بری میام
راحتت نمیذارم

رفتی
و حالا ما دونفر اینجاییم
با یک طبقه اختلاف
تو روی زمین
من این پایین.

پی نوشت:

می ... دیدن ادامه ›› خواستم 1 شعر بنویسم که تهش با اسم نمایش از این سالها... تموم بشه

این بود


پس از سکوت بود انگار
لرزش ناگهانی صدای تو
و اشک هایی که حرف ها زدند با من

و تو گفتی و تو گفتی و تو دیگر هیچوقت نحندیدی
نه برای من
و نه برای کبوتران صبح گاهی پشت پنجره


اکنون اما
برای ما
من مانده ام
و این سنگ

میدانی
از این سال ها
هزار خنده طلب داریم
هزاررررررر روز خوش.

اما ننوشتمش!!!!!


الف.عین


از: خود