تیوال همونقدر در فروش بلیت همایون شجریان موفق بود که احمدینژاد در مدیریت جهان؛
و برکاتش رو هم که همه داریم میبینیم.
یه ضربالمثلی هم هست که به لزوم تناسب اندازهی دهان و لقمه اشاره میکنه که خب مهم هم نیست چندان، چون اونی که زورش میرسه دهن ملتو سرویس کنه میکنه و چارتا اعتراضم بشه یا تیر میزنن یا هاید میکنن خلاصه که میگذره، باکی نیست. اونی که باید بردشو کرده!
یادآوری میکنم به مدافعین عملکرد تیوال که این اولین باری نیست که آقای شجریان دارن کنسرت میذارن و اولین باری نیست که ما بلیتشونو میخریم! اما اولین باریه که اینجوری دزدکی بلیتفروشی باز میشه و اولین باریه که قرص اعصاب لازم میشیم برای خریدن چهارتا بلیت کنسرت!
هم اونی که بلیت خریده شاکیه هم اونی که نخریده