نمایش که نقطه قوتش بازی درخشان ستاره پسیانی بود.
قطع و وصل شدن برق هم من باورم شده بود که جزوی از نمایشه.

ولی یک ساعت و ربع یک آدم نامحترمی کنار دست من نشسته بود که با ملچ و مولوچ آدامس می‌جوید، ناخون می‌خورد و هر ده دقیقه یه بار دماغشو می‌کشید بالا.
نکنین این کارارو
نکنین
فقط می‌گفتم خدایا زودتر تموم شه!!!

بونکر 1 رو دوست نداشتم و بهم گفتن خیلی خوب بود و مشکل از ذهن توئه که نمی فهمیش و خوابت برده وسط اجرا.
بازم با پررویی بلیت شب آخر اجرای بونکر 2 (قبل از تمدید) رو گرفتم و هنوز دوشب به اجرا مونده دارم با خوندن کامنتا به این فکر می کنم که اگه بازم خوشم نیاد چی!
آقا سوالم اینه که هنرمند در زمان ارائه ی هنرش آیا باید به این فکر بکنه که مخاطب چی دوست داره یا نه؟
وقتی همه از ریتم کند و کشدار و زیادی بودن دیالوگ‌ها و خسته شدنشون می‌گن واقعا باید برای صاحب اثر مهم باشه یا نه.
آیا هنرمند باید برای دل خودش کار بسازه یا نیاز هست به اقبال مخاطبین هم توجه کنه؟ (همه گونه هنری شامل فیلم، موسیقی، نقاشی، نمایش و...)

زندگی من مث این چمدونه
معلوم نیس چی توشه
-_-

هم خوشحالم که این شانسو پیدا کردم که یه نمایش خوب ببینم.
هم ناراحتم که چرا انقد دیر (شب آخر اجرا).
امیدوارم تمدید شه و حتما دوباره میام تماشاتون می کنم.

همه چیز توو این نمایش به اندازه‌ست
به معنای واقعی کلمه
لذت بردم
بازی آقای صدیقی مهر مثل همیشه درخشان (دیدنشون روی صحنه منو یاد نمایش درخشان “زخم‌های زمین بازی” انداخت، یادش به خیر)
آقای کبودوند عالی
و همینطور آقای رحیمیان
خداروشکر بخاطر وجود آقای کوشک جلالی

تمام مدت داشتم فکر می‌کردم من توو زندگیم کدومم؟ سرج، مایک یا ایوان؟

ای تماشاگران دیشب!
چرا کامنت نذاشتین؟
من بعد از ضدحالی به اسم “نکبت” امشب هم حس قربانی بودن دارم!
هرچند آقای کوشک جلالی منو هیچ‌وقت ناامید نکرده!
ولی کامنت بذارید!

دوستان ترجیحا شبای اول به تماشای کار نرین!
کار بدی نبود ولی به خاطر دکور که سقف کوتاهی داره و بازیگرا که ظاهرا به دیالوگ گفتن توو فیلما و با میکروفون عادت کردن و صداهای تیاتریشون یادشون رفته(خیلی شاکی‌ام از دستشون)، انرژی کار خیلی پایینه، دیالوگا رو واضح نمی‌شه شنید و حس بازیگرا درست منتقل نمی‌شه (ظاهرا شب‌های گذشته با میکروفون اجرا کردند ولی امشب نه).
موقعیت جالبیه و متن خوبی داره ولی چیزایی که گفتم از لذت کار کم می‌کنه و کار برای آدم خسته‌کننده و کشدار می‌شه.
ضمن اینکه ظاهرا سالن تهویه نداره اکسیژن کم میارین!!

چقدر دلنشین و دوست‌داشتنی بودین
چه بازی‌های خوبی دیدم
طراحی لباس
گریم
گروه موسیقی
همه چیز دلخواه
مغز نویسنده کار رو باید بوسید
چطوری همچین چیزی نوشتی مرد
به عقل جن هم نمی‌رسید
دمت گرم

تمدیدش کنید لطفا