تلاش عوامل در ارائه کار خوب و متفاوت و خلاقانه قابل تحسینه، میزانسن در ابتدای ورود به سالن جذاب بود، طراحی صحنه و لباس خیلی خوب بود. به نظر من کارگردان نیاز به تجربه و یادگیری بیش‌تری داره. از نظر من صحنه‌ها خیلی زود تغییر می‌کرد، به بیننده اجازه و فرصت ارتباط حسی با صحنه قبل داده نمی‌شد، مخصوصا در ابتدای نمایش.
مساله اصلی چیزی بود که عوامل هم چند بار اشاره کردند و عذرخواهی هم کردند. برای من تاخیر شاید قابل درک باشه، ولی بی‌نظمی و عدم احترام به مخاطبی که بلیت تهیه کرده قابل درک نیست. ۳۵ دقیقه تاخیر، و بی‌نظمی‌های مکرر در طول اجرا، نویسنده محترم ردیف اول مدام گوشی‌شون رو خارج می‌کردند و فیلم می‌گرفتند، و باز می‌ذاشتند داخل کیف‌شون. چند ثانیه بعد دوباره تکرار می‌شد. یکی دیگر از عوامل خانم در ردیف ۳ با گوشی که سایلنت نبود و صدای شات‌های عکاسی به وضوح شنیده می‌شد به تناوب در طول اجرا عکس می‌گرفتند و در ردیف ۲ یک آقایی چند بار حین اجرای نمایش با گوشی‌شون کار کردند.
چیزی که بنده ازش نقد دارم، عدم توانایی در ایجاد فضای امن برای تماشاچی بود که بتونه تمرکز کنه و با نمایش ارتباط برقرار کنه.
صراحتا عرض می‌کنم برداشتی که من داشتم این بود که تصور کردم برای منی که با توجه به تاخیر هم‌چنان منتظر موندم تا اجرای شما رو ببینم هیچ احترامی قایل نبودید و تصور کرید این یک اجرای تمرینی‌ست.
خارج از همه مواردی که عرض کردم، شخصا از چنین گروه‌هایی حمایت می‌کنم و همیشه به تماشای کارهاشون رفتم. این کامنت حسی بود که برام خارج از هرگونه ذهنیتی ایجاد شده بود.

گروه جوان و با استعدادی را تماشا کردم. امیدورام در ادامه فعالیت هنری‌شون موفق باشند.
خلاقیت پیش از اجرا رو دوست داشتم. اگر کمی دیالوگ‌ها غیر کلیشه‌ای بود، باورپذیرتر می‌شد. مثلا "این‌جا یک مکان فرهنگی‌ست" یا "دوست ندارم زنم بازیگر تیاتر باشه"، فکر نکنم دیگه توسط آدم‌های خارج از صحنه نمایش استفاده بشه.

آقا خوب بود. همه عوامل، مخصوصا بازیگران عزیز خسته نباشند.
با وجود این‌که اجرای اول بود، تقریبا اجرای عزیزان بی‌نقص بود. آرزو می‌کنم این دوستان عزیز و جوان‌مون در آینده فعالیت هنری و حرفه‌ای‌شون موفق باشند.
در مورد نمایش‌نامه هم، نیاز است کسانی که برای تماشا می‌روند، مطالعه اندکی در مورد کلیت کار داشته باشند، اگر موضوع مورد پسند شما باشد، این نمایش، نمایش مناسبی برای بررسی آن است.
ضمن این‌که حس نوستالژیک شما را هم برمی‌انگیزد.
:)

با احترام فراوان به تمامی عوامل، به نظر من امتیاز 3.3 که تماشاچیان به این نمایش دادند، بسیار بالا است.

به‌قول دوستم اسم این نمایش رو باید می‌ذاشتند صدای خیلی آهسته برف.
حرکت‌ها بسیار کند بود که شاید باعث کسالت تماشاچی می‌شد.
ولی برخلاف دوستم، من از مجموعه این نمایش خیلی لذت بردم. به‌عنوان یک علاقه‌مند غیر متخصص، به‌نظرم از اون نمایش‌هایی‌ست که تماشاچی برای ساعات و روزهای بعد از اجرا، باید به‌تماشای اون بنشینه.
خیلی آدم رو به فکر وامی‌داره و من این نکته رو بسیار دوست دارم.
میزانس‌ها و طراحی صحنه و نمادها، بسیار دل‌پذیر بود.

درست است که تیاتر مثل دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد مخاطب عمومی‌تری پیدا کرده که البته این یک خبر خوب است، اما هم‌چنان قشر فرهیخته‌تری از جامعه مخاطب اصلی آن هستند.
خیلی خوب است که ما انتخاب مسیر درست رفتار اجتماعی را به عهده مخاطب بگذاریم. حتما تماشاچیان تیاتر ما را سربلند خواهند کرد.
غیر از مجموعه لذت‌بخش این نمایش، صحبت‌های ابتدایی عوامل و اجازه ثبت عکس و فیلم به تماشاچیان، باعث شد این نمایش را با حس بسیار بهتری شروع کنم.
امیدوارم تماشاچی تیاتر خودش انتخاب کند که نیاید در طول اجرا مدام گوشی به‌دست باشد و لذت را از خود، و تمرکز را از بازی‌گران بگیرد.
موفق باشید.

با عرض خسته نباشید خدمت عوامل محترم. جسارتا من به مجموعه این کار، امتیاز بالا نمی‌دهم. اما تاکید می‌کنم، اگر زمان به عقب برگردد هم دوباره برای تماشای بازی سعید پورصمیمی خواهم رفت. ولی به عنوان یک مخاطب و علاقه‌مند عام احساس می‌کنم این نمایش‌نامه بسیار قوی، جای کار بیش‌تری به لحاظ کارگردانی و بازنویسی داشت.
تشکر مجدد